Ik vertel verhalen. Dat doe ik al zo lang ik het me kan herinneren. Vroeger schreef ik ze op in schriften en boekjes, maakte er tekeningen bij, en landkaarten van verzonnen werelden, dwarsdoorsnedes van forten en kastelen.
Ooit kreeg ik de ziekte van Pfeiffer: een jaar lang was ik uitgeschakeld, drie maanden ervan lag ik op de bank in de woonkamer, te moe zelfs om de trap naar mijn slaapkamer op te klimmen. Toen mijn hersenen weer begonnen te functioneren, dacht ik na over wat ik nou echt wilde met mijn leven. Ik bleek de wereld wat mooier te willen maken door zelf te gaan schrijven, en daarnaast te gaan werken met kinderen zodat zij ook de mogelijkheid zouden krijgen om zelf de wereld wat mooier te maken.
Jaren lang werkte ik aan een fantasyboek voor pubers, tot ik merkte dat ik wel minder slecht maar niet echt béter ging schrijven. Ik besloot les te zoeken, een cursus toneelschrijven te doen (samen met Wytske Versteeg, met wie ik later ook een scenario voor een 48 uur film schreef) en daarna naar de Schrijversvakschool te gaan in Amsterdam. Daar groeide mijn liefde voor het schrijven van korte verhalen, iets wat ik vanaf dat moment vrijwel altijd ben blijven doen.
Ik probeerde tegelijk op een andere manier de wereld mooier te maken, door crowdfunden met abonnementen te introduceren in de wereld, en de afgelopen drie jaar, door kunstdocenten in te zetten als invaldocent op basisscholen. Dat laatste is goed gelukt, met veel pijn en moeite: elke dag zijn tientallen docenten honderden leerlingen op basisscholen aan het lesgeven via Lukida Onderwijs. En hierdoor kunnen deze kunstdocenten meer tijd besteden aan hun eigen kunstpraktijk: dus het helpt op twee manieren.
De afgelopen drie jaar was het te druk (ook in mijn hoofd) om korte verhalen te schrijven. Wel ben ik een jaar geleden weer begonnen aan het eerdere project, het fantasyboek, in de trein naar Amsterdam, tien minuten heen en tien minuten terug (vertraging: fijn! Meer schrijftijd). Daar is een eerste versie nu van af, wat ik ga herschrijven om het daarna aan en editor te overhandigen die er een laatste versie van kan maken.
Er zijn mensen bij Lukida Onderwijs gekomen die een groot deel van mijn taken konden overnemen. Nu is er weer rust en tijd voor korte verhalen. Ik heb er een paar geschreven die ik de komende tijd ga plaatsen op de site, en er komen er veel meer aan. Als je ze wilt lezen op het moment dat ze geplaatst zijn: laat dan je emailadres achter!