Geplaatst op Geef een reactie

Doetje

Ik hou van mensen. Ik weet het, ik ben een doetje, maar als ik een paar dagen aan het reizen ben, en jonge en oude mensen zie, dikke en dunne, kaalgeschoren en behoofddoekte, mensen met tatoeages en mensen met parelkettinkjes, dan roepen zij dat bij me op. Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat alle mensen lief en aardig zijn. Er zijn gewoon meer vriendelijke gebaren, blikken en handelingen dan onvriendelijke. Een puberjongen staat voor een oud dametje op in de tram. Twee stoere mannen geven elkaar bij het afscheid knuffels. Een dellerig gekleed meisje geeft de bar-gek een onverwacht warme zoen. Geïrriteerde blikken, voordringen en afval op straat pleuren zie ik minder vaak dan hun positieve tegenhangers.

Het gegrom en geklaag dat ik opvang in kranten en op internet over de vervagende normen, over hoe slecht het met Nederland gaat, over het geweld en de agressie op straat, klinken op die momenten heel erg ver weg. ‘Mensen hebben niets meer voor elkaar over tegenwoordig’, ‘overal is criminaliteit’, ‘jongeren gedragen zich steeds onbeschofter tegen oudere mensen’, ik lees hier meer over dan dat ik het daadwerkelijk zie. Als ik me verstop in mijn huis, of als ik me alleen maar over de nauwe paden begeef waarvan iedereen zegt dat ze veilig zijn, dan kon ik misschien nog claimen dat de wereld werkelijk lelijk is geworden. Maar ik ga juist wel de deur uit. Ik kom met grote regelmaat in het openbaar vervoer, fiets en wandel door de slechte buurten van de grote steden. En het tegengestelde zie ik; deuren openhouden, naar elkaar glimlachen, bedanken als iemand ruimte maakt, automobilisten die fietsers voorrang geven, kinderwagens in trams helpen tillen, onbekenden ongevraagd de weg wijzen als ze aan het puzzelen zijn met plattegronden; de norm is ‘vriendelijk’.

Tel maar. Doe het eens, kijk om je heen als je in het openbaar vervoer bent, als je op een terras zit, als je door een park loopt, als je aan het fietsen bent. Als je alleen al telt hoeveel mensen die je tegenkomt vriendelijk naar je kijken, en hoeveel mensen er boos of geïrriteerd kijken, of oogcontact bewust vermijden zal je zien dat de balans positief uitslaat.

Geef een reactie