Ik had nooit gedacht dat ik mijn vriendin op zoiets smerigs zou betrappen. In Amerikaanse films komt het regelmatig voor, dat ouders hun kinderen het zien doen, en dat deze opstandige pubers de verontwaardiging van hun ouders negeren, alsof wat ze deden een normale handeling is, totaal niet onhygiënisch, en dat oude mensen zich er niet mee moeten bemoeien.
‘Gadverdamme,’ zeg ik dan ook hartgrondig. Ze gaat er gewoon mee door, terwijl ze me ziet kijken! Ding aan haar mond en ze klokt het zo naar binnen terwijl ze naar het plafond staart. Pas na een paar gulzige slokken stopt ze er mee. Ze kijkt me tegelijk betrapt maar ook uitdagend aan terwijl ze met haar vingers haar lippen droog veegt.
‘Doe je dat vaker?’ vraag ik haar, in de hoop dat ze ‘oeps’ zegt of ‘ik wilde het eens proberen’. Ze draait de dop er op.
‘Altijd al,’ zegt ze.
‘Dus de afgelopen zes jaar, dat we een relatie hebben…’
‘Ja,’ zegt ze, ‘ook die zes jaar.’
Dan doet ze de koelkast open en zet ze het pak melk, waaraan ze net had staan slobberen, terug.
‘Je hebt hem niet eens leeg gedronken! Als het nou het laatste beetje was, dat je het lege pak pak daarna weggooit…’
Ze haalt haar schouders op en loopt van me weg, naar de trap. De kleine huilt, boven.
‘Ik ga bij je weg, smeerlap!’ roep ik haar na, en dan lacht ze hard.