Geplaatst op Geef een reactie

Vlees

Ik hoef geen vlees meer,’ zegt ons zoontje. Hij gaat rechtop zitten, duwt zijn bord iets van zich af. Mijn vriendin en ik kijken verbaasd. Er ligt én er lag geen vlees op zijn bord.

‘Vlees…?’ zeg ik, terwijl ik haar aankijk. Ze haalt haar schouders op.

‘Mag ik van tafel uit?’ vraagt hij netjes.

Samen kijken we nog eens naar zijn bordje. Restje aardappels, sporen van broccoli, twee stukjes kaassoufflé die nog over zijn van de twee grote kaassoufflées die we op zijn bord hadden gelegd.

Dan lacht mijn vriendin.

‘Kaassou-VLEES,’ zegt ze. Ik lach ook, mijn zoontje begrijpt het niet.

‘Ja, je mag van tafel,’ zeg ik, ‘je hebt heel erg goed gegeten.’