‘Mooi geschreven,’ zegt de jongen. Hij kijkt naar me om vanachter de computer.
‘Beetje Jip en Janneke taal,’ zegt de jongen dan.
‘Ik ben ook een beetje een Jip,’ zeg ik, defensief.
‘Neenee,’ zegt de jongen, ‘ik bedoel dat het helder is, eenvoudig. Iedereen kan deze tekst begrijpen. En dat is prettig.’
‘Oh,’ zeg ik.
Dat vind ik wel fijn om te horen.